پژوهش حاضر با هدف سنتز ادبیات مربوط به دانشگاه مهارت محور در راستای شناسایی مولفه های دانشگاه مهارت محور در نظام آموزش عالی کشور انجام شده است. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و با روش کیفی فراترکیب انجام شده است. جامعه آماری، کلیه مطالعات انجام شده در بازه زمانی 1380 الی 1401 است. در این راستا 38پژوهش در زمینه موضوع موردنظر ارزیابی و درنهایت 22 پژوهش به صورت هدفمند انتخاب گردید و با تحلیل محتوا و ترکیب ادبیات مربوط، درمجموع 126 کد،12 مفهوم، 7 مقوله کلیدی طی فرایند جست وجو و ترکیب نظام مند متون شناسایی و مورد تحلیل قرار گرفت و اعتبار آن از طریق آزمون کاپای کوهن تأیید گردید. نتایج تحلیل نشان داد، که مهم ترین مولفه های کلیدی شناسایی شده شامل: دولت، ماموریت و رسالت های دانشگاه، پژوهش، آموزش، ارتباط با صنعت، فرهنگ و تعامل با محیط بین الملل است. این پژوهش ازآن جهت که درک عمیقی از ادبیات موجود در مورد موضوع پژوهش با شناسایی مولفه های دانشگاه مهارت محور ارائه می دهد، می تواند در سیاست گذاری های نظام آموزش عالی کشور در راستای توسعه مهارت محوری در نظام آموزش عالی کشور مورداستفاده قرار گیرد.

پژوهش حاضر با هدف مقایسه رویکرد آموزش قابلیت محور در مقابل آموزش مهارت محور و دانش محور از دیدگاه هنرآموزان انجام یافته است. روش پژوهش به لحاظ هدف، کاربردی و به لحاظ ماهیت از نوع توصیفی-پیمایشی می باشد. جامعه آماری شامل 164 نفر از هنرآموزان هنرستان های فنی و حرفه ای ناحیه یک شهر ارومیه در سال تحصیلی 98-97 بود که تعداد 120 نفر به صورت تصادفی خوشه ای تک مرحله ای به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه محقق ساخته با 28 سوال در ارتباط با رویکردهای آموزشی دانش محور، مهارت محور و قابلیت محور می باشد. روایی پرسشنامه مزبور به صورت محتوایی توسط تعدادی از اساتید علوم تربیتی دانشگاه تبریز و معلمان هنرستان ها، پس از اعمال اصلاحات تایید شد. برای بررسی پایایی پرسشنامه نیز از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد که مقدار آن برابر با 78/0 به دست آمد. برای تحلیل داده ها از آزمون تحلیل واریانس یک راهه استفاده شد. مقدار F مشاهده شده نشان داد که بین انتخاب هنر آموزان بر اساس رویکرهای مذکور تفاوت معنی داری وجود دارد و از دیدگاه هنرآموزان در آموزش فنی و حرفه ای، رویکرد قابلیت محور با میانگین26/4 و انحراف استاندارد45/0، نسبت به دو رویکرد مهارت محور با میانگین95/3 و انحراف استاندارد 46/0 و دانش محور با میانگین 33/3 و انحرف استاندارد 76/0، اهمیت بالاتری دارد.

این پژوهش با هدف بررسی تأثیر زیرساخت های رویکرد مجازی بر آموزش قابلیت محور در راستای دانشگاه نسل چهارم انجام شد. پژوهش حاضر با هدف کاربردی و با رویکرد آمیخته انجام شد. جامعه ی آماری در بخش کیفی شامل دوازده نفر از اعضا هیأت علمی دانشگاه بودند که با روش نمونه گیری هدفمند و با در نظر گرفتن قانون اشباع نظری انتخاب شدند و در بخش کمی با استفاده از فرمول کوکران و روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چندمرحله ای و طبقه بندی متناسب 255 نفر از اعضای هیأت علمی استادیار به بالای دانشگاه های آزاد استان مازندران به عنوان حجم نمونه در نظر گرفته شد. ابزار گردآوری داده ها در بخش کیفی مصاحبه های نیمه ساختاریافته و در بخش کمی نیز پرسش نامه محقق ساخته بوده است. روایی صوری و محتوایی ابزارها به تأیید متخصصان و صاحب نظران رسید و برای بررسی روایی سازه از تحلیل عاملی تأییدی و برای بررسی روایی همگرا از شاخص متوسط واریانس استخراج شده استفاده شد، همچنین به منظور بررسی پایایی ابزار سنجش از ضریب آلفای کرونباخ و قابلیت اعتماد ترکیبی استفاده شد. نتایج حاصل از بررسی روابط بین زیرساخت های رویکرد مجازی و آموزش قابلیت محور نشان داد که با افزایش مطلوبیت زیرساخت های رویکرد مجازی، آموزش قابلیت محور نیز بهبود می یابد و زیرساخت انسانی ضعیف ترین رابطه (449/0) و زیرساخت پداگوژی (891/0) قوی ترین رابطه را با آموزش قابلیت محور داشته اند. نتایج مدل سازی معادلات ساختاری نشان داد که زیرساخت های رویکرد مجازی بر آموزش قابلیت محور تأثیر مستقیم و قوی دارد (93/0=β , t=17/11)، به عبارت دیگر با افزایش مطلوبیت زیرساخت های رویکرد مجازی، آموزش قابلیت محور با شدتی قوی بهبود می یابد.

مقدمه: عصر کنونی شاهد پیشرفت چشمگیری در زمینه فن آوری بوده است. یکی از جدیدترین فناوری ها واقعیت مجازی می باشد. واقعیت مجازی در بسیاری از مناطق مختلف زندگی ما ادغام شده است، از بازی های ویدیویی گرفته تا موارد مختلف استفاده صنعتی و همچنین در زمینه آموزش، مسافرت، مراقبت های بهداشتی، سرگرمی و تحقیق. علاوه بر این مطالعات بسیاری به اهمیت تکنولوژی واقعیت مجازی در زمینه های روانشناسی و درمان اختلالات روانی مانند ترس از پرواز، مدیریت استرس و بسیاری موارد دیگر اشاره کرده اند. علی رغم سود مندی ارائه شده برای واقعیت مجازی، نگرش بیماران مبتلا به اختلالات روانی نسبت به استفاده از آن هنوز نامشخص است. لذا هدف این مطالعه طراحی پرسشنامه ای با هدف میزان پذیرش تکنولوژی واقعیت مجازی در بین بیماران مبتلا به اختلالات روانی بود. روش کار: این مطالعه ی طراحی و پیاده سازی ابزار در دو فاز طراحی و بررسی روایی و پایایی پرسشنامه در سال 1400 انجام شد. در این مطالعه برای بررسی روایی محتوایی از ضریب های CVR و CVI استفاده شد و با کمک روش آلفای کرونباخ، پایایی درونی آن تعیین گردید. نتایج: در مطالعه حاضر شاخص روایی محتوا 8/ 0 تعیین شد که عددی قابل قبول برای این پرسشنامه می باشد. همچنین آلفای کرونباخ 7/. به دست آمد و همبستگی بین سوالات در سطح معناداری 0. 0001 قابل قبول بود. نتیجه گیری: بر اساس نتایج مطالعه حاضر درباره بررسی شاخص های روایی و پایایی مرتبط با پرسشنامه ذکر شده مشخص گردید که پرسشنامه مذکور از روایی و پایایی مناسبی برای بررسی میزان پذیرش تکنولوژی واقعیت مجازی در بین بیماران مبتلا به اختلالات روانی برخوردار می باشد

پژوهش حاضر با هدف ارزیابی دوره های آموزش الکترونیکی بر اساس اصول مبنایی آموزش مریل و طراحی انگیزه ای کلر و همبستگی آن با پیشرفت یادگیری و رضایت از دوره در آموزش عالی انجام شد. در این پژوهشِ از نوع همبستگی، تعداد 546 نفر از دانشجویان حاضر در دوره های آموزشی الکترونیکی مقطع کارشناسی دانشگاهها، با روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای به عنوان نمونه انتخاب شدند. ارزیابی کیفیت دوره ها با استفاده از ابزار ارزشیابی کیفیت آموزش اثربخش بر اساس اصول مبنایی و طراحی انگیزه ای - کنترل ارادی با ضریب پایایی آلفای کرانباخ 79/0 انجام شد. پیشرفت یادگیری و رضایت از دوره به ترتیب با استفاده از مقیاس سنجش پیشرفت یادگیری با ضریب پایایی75/0، و رضایت از دوره با ضریب پایایی 83/0 مورد سنجش قرار گرفت. نتایج حاصل از آزمون های همبستگی، تحلیل واریانس و رگرسیون چند متغیری نشان دهنده همبستگی مثبت و معنادار میان تلفیق اصول مبنایی آموزش و عناصر انگیزه ای – کنترل ارادی با پیشرفت یادگیری و رضایت دانشجویان از دوره بود. در این میان عناصر فعال سازی، نمایش، یکپارچگی، حل مسئله، توجه، ارتباط، خودتنظیمی و کنترل محیط بیشترین همبستگی را با این متغیرها نشان دادند. در مجموع، نتایج حاکی از ارتباط معنادار اصول مبنایی و انگیزه ای با کیفیت دوره های آموزش الکترونیکی بود.

هدف پژوهش حاضر، شناسایی ابعاد مختلف قابلیت های هنرهای جوامع محلی، به ویژه عروسک های بازیچه، و آیینی و نمایشی، برای طراحی و اجرای برنامه های «آموزش هنر مبتنی بر جامعه» است. روش آن، کیفی از نوع اکتشافی و با رویکرد پدیدارشناسانه و جامعه پژوهش آن، مربیان، هنرمندان و پژوهشگران فعال حوزه هنرهای بومی، به ویژه عروسک ها، و مشغول به آموزش در جوامع محلی است. روش نمونه گیری، هدفمند متجانس بود که با 9 نفر به حد اشباع نظری داده ها رسید. ابزار گردآوری داده ها، مصاحبه نیمه ساختاریافته بود. اعتبار اطلاعات گردآوری شده با معیار ارزیابی لینکن و گوبا (1985) و روش دنزین (1978) و پاتون (1999) تایید شد. روش تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از روش هفت مرحله ای کولایزی (1978) صورت گرفت. براساس یافته های پژوهش قابلیت های عروسک ها در دو سطح اصلی: «درون ساختی» و «برون ساختی»؛ چهار سطح میانی: «فرمی»، «محتوایی»، «کاربردی» و «کارکردی»؛ و سیزده مضمون خرد: «مکان مندی»، «زمان مندی»، «نمایشگری»، «زیبایی شناسی چندبعدی»، «آیین مندی»، «بازشناسی هویتی»، «روایت مندی/ روایتگری»، «اقتضای مکانی»، «خیر عام اجتماعی»، «وجه مشارکتی»، «تفسیری»، «بازشناسی هویتی» و «روابط متقابل یادگیری و جامعه» انتزاع یافته است.